شاید به جرأت بتوان گفت شبکه‌های اجتماعی و به‌خصوص توییتر برای بنگاه‌های خبری موهبتی بزرگ بود. این بنگاه‌ها که در بهترین و سریع‌ترین شکل اطلاع‌رسانی، روی وب‌سایت خود متمرکز بودند، با فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی، از اکانت‌های پرطرفدار این شبکه‌ها شدند. حال سوال این است که چطور یک اکانت خبری محبوب می‌شود و دنبال‌کننده بیشتری می‌گیرد؟

برای پاسخ به این سوال چند خصیصه مهم موجب محبوبیت و پرفالوئر شدن این اکانت‌ها به شرح ذیل ارایه می‌شود:

سرعت انتشار خبر: کاربران و فالوئرها، اکانتی را بیشتر پیگیری و به سایر کاربران پیشنهاد می‌کنند که زودتر از سایر اکانت‌ها خبر را منتشر کند. سرعت در انتشار خبر نشان می‌دهد، آن اکانت از منابع خبری بهتری بهره می‌برد.

وثوق خبری: تکذیب کردن توییت‌های خبری آن هم در دفعات زیاد باعث از بین رفتن اعتبار اکانت‌های خبری نزد کاربران می‌شود و رفته رفته، فالوئرها این اکانت را آنفالو خواهند کرد.

ذکر منبع خبر: چنانچه یک اکانت از اخبار سایر منابع خبری استفاده کند و در توییت‌های خود به ذکر منبع نپردازد، کاربران پی می‌برند که صداقت و امانت خبری توسط آن اکانت رعایت نمی‌شود و رفته رفته به ترک آن خواهند پرداخت.

عدم نگرانی از لینک‌دهی: لینک دادن به خبر اصلی در منبع خبر، باعث افزایش اعتبار یک توییت خبری می‌شود و عدم لینک‌دهی در دراز مدت، اکانت را یک اکانت خشک و غیرمنعطف نشان می‌دهد. ذکر اکانت توییتر، منبع اصلی در توییت‌ها، منبع اولیه خبر را نیز از رعایت اخلاق رسانه‌ای اکانت خبری مطلع می‌کند.

کوتاه‌نویسی: اکانت‌هایی که از تمام ظرفیت ۱۴۰ کاراکتر توییت استفاده می‌کنند و برای ریتوییت کاربران را به زحمت می‌اندازند، موجب می‌شوند میزان بازنشر محتوایشان کاهش یابد.

استفاده از هشتگ: یک اکانت خبری حتما عبارات کلیدی توییت خود را با هشتگ متمایز و قابل‌ترند و جست‌وجوی بهتر می‌کند. بازنشر توییت‌های حاوی هشتگ‌های استاندارد رویدادها، باعث ترند شدن و بالا آمدن آن هشتگ در رسانه‌ها می‌شود.

رعایت تعداد توییت: اکانت‌هایی که بیش از حد توییت می‌کنند، معمولا به مرور باعث دلزدگی و شلوغ شدن تایم‌لاین می‌شوند. لذا کاربران دنبال کردن این اکانت‌ها را رها می‌کنند.

پاسخ به سوالات: چنانچه کاربران و فالوئرها درخصوص محتوای برخی اخبار تردید داشته باشند و این تردید را به صورت فاش با منشن زدن یا خصوصی به‌صورت دایرکت منتقل کردند، اکانت خبری موظف است پاسخ را برای همه کاربران به‌صورت یک یا چند توییت مطرح و از خبر خود رفع ابهام کند. مبهم‌گذاشتن خبر باعث از بین رفتن اعتبار می‌شود.

عدم ورود به مجادله‌ها: برخی کاربران گاهی نسبت به برخی اخبار موضع شدید و تهاجمی می‌گیرند، اکانت‌های خبری در صورت ورود به مجادله، جایگاه خود را تنزل می‌دهند.

موضوعات عمومی و تخصصی: برخی بنگاه‌های خبری باتوجه به تخصصی‌بودن هریک از حوزه‌های خود، یک اکانت اختصاصی ایجاد کرده‌اند. به‌طور مثال اکانت ورزشی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و … از سوی دیگر بعضی از بنگاه‌ها، تنها با یک اکانت همه اخبار را پوشش می‌دهند. برخی کاربران اکانت‌های تخصصی و برخی اکانت‌هایی که همه اخبار را پوشش می‌دهند انتخاب می‌کنند.

استفاده از بیو و عکس رسمی: بنگاه‌های خبری، برای اعتباربخشی به اکانت خود از یک لوگوی خود برای عکس اکانت استفاده می‌کنند، همچنین عکس پس زمینه اکانت شان را ساده و با استفاده از المان‌های بنگاه خبری خود انتخاب می‌کنند. «بیو» یا «درباره» مختصر و اثرگذاری انتخاب می‌کنند و تا حد ممکن از این ابزار برای اعتباربخشی بهره می‌گیرند.

دنبال‌کردن اکانت‌های معتبر: اکانت‌های خبری به‌طورمعمول دست به دنبال کردن افراد و اکانت‌هایی می‌زنند که وریفای شده و رسمی باشند. خبرنگارها و شخصیت‌های معتبر سیاسی، ورزشی، اقتصادی و… در زمره افرادی هستند که اکانت بنگاه‌های خبری آنها را دنبال می‌کنند.

۲۴ ساعته بودن: کاربران در نقاط مختلف زمین با ساعات‌کاری متفاوت پای اینترنت و شبکه اجتماعی هستند. متوقف‌کردن جریان خبری، موجب می‌شود بخش عمده‌ای از مخاطبان از دست بروند.

به زبان دنیا سخن گفتن: بدیهی است مخاطب اکانت‌هایی که به زبان محلی توییت می‌کنند، همان مردمی هستند که با همان زبان سخن می‌گویند. بنگاه‌های خبری حرفه‌ای به زبان‌های انگلیسی، فرانسه و… توییت می‌کنند. برخی اکانت‌های محلی هم، اخباری که مخاطب بین‌المللی داشته باشد را به جز زبان محلی با زبان بین‌المللی توییت می‌کنند.

پوشش همه رویدادهای مهم: از خصوصیات اکانت‌های خبری، توجه و پوشش همه رویدادهایی است که مورد توجه جامعه جهانی است.

سخنرانــی‌های مهم، بـازدیدها، مـلاقات‌های شخصیت‌های بین‌المللی و توجه به اخبار افراد دارای ارزش خبری و شهرت مثل هنرمندان، بازیگران و ورزشکاران، مواردی است که اکانت‌های خبری مهم به آنها توجه نشان می‌دهند.

محمود حق وردی

twitter: @haghverdi1355

این نوشته به همت جواد افتاده، در صفحه ۱۰ روزنامه شهروند مورخ ۱۰ اسفند ۱۳۹۲ و وب سایت رسانه های اجتماعی منتشر شده است.