خبرنویسی با طعم بلاگ نویسی زنده (Live blogging)

live-blogging

به بهانه روز خبرنگار/ مدتی هست که عبارت “این خبر در حال تکمیل و به روز رسانی است …” را در صفحه اول خبرگزاری های پرمخاطب پارسی زبان می بینیم. این عبارت، به مخاطب یادآوری می کند که به محتوای مطلبی که در حال خواندن آن است با رفرش کردن صفحه در هر چند دقیقه، بخشی افزوده می شود و می تواند آن مطلب را دائما رفرش و دنبال نماید.

 

اما ضرورت اینکه وب سایت های خبری دست به چنین کاری بزنند چیست؟ مگر همان شیوه قدیمی که بعد از اتمام یک رویداد، خبرنگارها با سرعت، خبر رویداد را برای یک نفر در تحریریه سایت می خواندند و او هم سریع خبر را تایپ می کرد و پس از تأیید سردبیر منتشر می شد چه ایراد و اشکالی داشت؟ اساسا چه تحولی در سلیقه مخاطبان به وجود آمده که خبرگزاری ها باید لحظه به لحظه رویداد را مشابه یک برنامه زنده تلویزیونی گزارش کنند؟

 

پاسخ به این سؤال چندان سخت نیست. تغییر ذائقه مخاطبان، رقابت با سایر رسانه ها، تلاش برای جذب مخاطبان بیشتر و رقابت با شهروند خبرنگاری می توانند دلایل این رویکرد جدید خبرگزاری ها باشند.

 

سابقه:

توضیح این مسئله ضروری است که روال گذشته خبرگزاری ها چنین بود که تلاش برای پوشش خبری یک نشست خبری، مسابقه یا رویداد مهم، بعد از اتمام آن یا در صورت تشخیص خبرنگار در لابلای برنامه صورت می گرفت. به این شکل که بعد از خاتمه نشست خبری، خبرنگار، دست نوشته های خود را با تلفن برای یک تایپیست در تحریریه خبرگزاری می خواند یا مطلب دستنوشته خود را به تحریریه فاکس می کند، بعد از تایپ مطلب، سردبیر سرویس آن را می خواند در صورت جرح و تعدیل مطلب را دستکاری و با انتخاب تیتر خبرنگار یا یک تیتر و لید (پاراگراف اول خبر) دیگر، آن را روی خط خبری قرار می دهد. در بعضی از نشست های خبری مهم، دو خبرنگار از یک خبرگزاری در برنامه حضور پیدا می کنند تا هر کدام بخشی از برنامه را پوشش دهند و در زمانی که خبرنگار دیگر در بیرون از سالن خبر بخش اول رویداد را برای تحریریه می خواند، خبرنگار دوم، بخش های دیگر برنامه را پوشش می دهد و هر دو تلاش می کنند تا با بالاترین سرعت خبر را برای خبرگزاری ارسال نمایند.

 

گام اول:

شروع تحول؛ لپ تاپ به جای قلم و کاغذ

آرام آرام خبرنگارهایی در نشست های خبری و رویدادهای مهم دیده می شدند که لپ تاپ به دست، سریع در حال تایپ مطالب هستند. این حرکت خبرنگار، خبرگزاری را یک گام جلوتر از رقبا می انداخت و نیاز تایپ مطلب از بین می رفت، خبرنگار مطالب رویداد را بعد از تایپ در صفحه ورود محتوای خبرگزاری پیش نویس می کند و سردبیر هم بعد از غلط گیری و انجام تغییرات لازم آن را روی خط خبری منتشر می کند. برای اتصال به اینترنت خبرنگاران در ابتدا از GSM مودم ها (که با معمولا از اینترنت سیم کارت ایرانسل استفاده می شد) استفاده می کردند، اما حالا مودم های جیبی وایمکس، جای GSM مودم ها را گرفته اند و خبرنگارها با خیال راحت تری به اینترنت سرعت بالا دسترسی پیدا می کنند. معمولا این خبرنگارها یک دوربین دیجیتال هم با خود همراه دارند تا در زمان غیرمفید رویداد، از مراسم عکس هم تهیه کنند و در کنار خبر، یک گالری تصاویر هم قرار دهند.

 

گام دوم:

پست ها و مطالب کوتاه/ وبلاگ ها پیشگام بلاگ نویسی زنده

هر چند خبرنگاران لپ تاپ به دست خبر را همزمان تایپ و روی سایت خبرگزاری پیش نویس می کردند اما کماکان سرعت خبرگزاری انتشار خبر، آنلاین و برخط نبود. وبلاگ ها پیشگام بلاگ نویسی زنده بودند. تغییرات روز به روز فنی و استفاده از Ajax این امکان را می داد تا با بروز رسانی متعدد محتوا در صفحه بدون بارگذاری مجددا آن تجربه کاربری مناسبی در اختیار مخاطبان قرار گیرد.

 

پیشگامان:

 

گاردین و بی بی سی از جمله مهمترین بنگاه های خبری بودند که به لایو بلاگینگ روی آوردند و رویدادهای مهمی مثل تحولات اخیر کشورهای عربی را لحظه به لحظه با متن و عکس پوشش دادند. حرفه ای ترین مدل لایو بلاگینگ در نشست های معرفی نسخه های جدید نرم افزارهای اپل یا مایکروسافت و همچنین کنفرانس های معرفی گجت یا گوشی های کمپانی های بزرگ صورت می گیرد. در این برنامه ها، خبرگزاری های تخصصی از روز یا ساعت قبل، صفحه گزارش زنده کنفرانس را روی سایت خود آدرس دهی می کنند و با شروع مراسم، این صفحه هر ۲ تا ۵ دقیقه یکبار به روز می شود. در ایران هم نمونه های بسیار خوبی از لایو بلاگینگ طی سال های گذشته در همایش کاربرد پذیری، جشنواره وب ایران و همایش رسانه های اجتماعی، تجربه شد.

 

همایش هایی که در سال های گذشته به صورت آنلاین گزارش می شد، موفقیت این تجربه را به همگان، من جمله سایت های خبری نشان داد. این وبلاگ ها بودند که برای اولین بار تصویر، صدا، مولتی مدیا و هایپرلینک را به محتوای خود اضافه کردند. این در حالی است که هنوز برخی سایت های خبری از “هایپرلینک “در خبرهای خود استفاده نمی کنند. عدم اقبال خبرگزاری ها به تکنولوژی های جدید اطلاع رسانی، فضا را برای وبلاگ ها و شهروندخبرنگارها باز کرد تا با ابزاری بسیار ساده و تشکیلاتی کوچک، توجه مخاطبان زیادی را به خود جلب کنند.

 

اما در نهایت این تغییرات، خود را به مدیران و سیاست گزاران خبرگزاری ها تحمیل کردند. به مرور بخش بلاگ نویسی زنده در خبرگزاری های پرمخاطب در حال شکل گیری است و بدون تردید، در صورت توجه به جزئیات، این بخش جدید محبوب ترین بخش آنها در حین برنامه هایی مثل مسابقات، همایش ها، نشست های خبری و … خواهد شد.

 

حالا، خبرنگاران مجرب تر، با توان بالای استفاده از ابزاری مثل دوربین دیجیتال، Voice Recorder، نرم افزارهای مختلف آفیس و گرافیک، مرورگرهای اینترنتی و البته ذهن خلاق، در برنامه ها حضور پیدا می کنند تا با اختیاراتی بیشتر، محتوا را با به صورت زنده به دست مخاطبان برسانند. در این مدل هر چند هنوز سردبیر همچنان باید حضور داشته باشد، اما سرعت انتشار تقریبا به آنلاین نزدیک می شود. ضمن اینکه در لابلای متن، خبرنگار حاضر در برنامه می تواند عکس، تصویر یا فیلم حجم پایین برنامه را هم به تحریریه ارسال نماید.

 

خط مشی و سیاست ها:

به طور مسلم تعیین خط مشی یک وبلاگ که توسط یک فرد صورت می گیرد بسیار ساده تر از یک سایت بزرگ خبری با بیش از یکهزار خبرنگار در سراسر کشور است. جسارت تجربه های جدید در کاربرانی که خود دستی هم در کدنویسی دارند جسورانه تر و حرفه ای تر صورت می گیرد تا مجموعه ای که در مقابل هر نوع تغییر مقاومت می کند.

 

مخاطب منتظر نمی ماند

باید پذیرفت که مخاطب امروزی، دیگر منتظر اخبار یک خبرگزاری نمی ماند و ضمن باز کردن صفحات چند خبرگزاری به صورت همزمان، تلاش می کند که پرسرعت ترین خبر منتشر شده را به دست بیاورد، آن را با استفاده از شبکه های اجتماعی به دست دوستان و فالوئرهای خود برساند. لذا رسانه ای که در تولید خبر و محتوا سستی و کوتاهی به خرج دهد، از فهرست رسانه های این کاربر خارج می شود. تلاش خبرگزاری ها برای باقی ماندن در دایره رسانه های مورد توجه کاربران آنلاین است، کاربرانی که با لینک دهی و ارجاع، می توانند در پربازدید ترین شدن این سایت ها کمک زیادی بکنند.

 

تایپیست همان خبرنگار نیست

شاید از توضیحات بالا این گونه برداشت شود که دیگر عصر خبرنگاران قلم به دست به پایان رسیده و حالا تایپیست هایی که در تحریریه خبر را از روی فاکس یا با تماس تلفنی خبرنگاران تایپ می کردند پای به برنامه های می گذارند، اما یادآوری می کنم تنها تایپ سریع مطالب نمی تواند ملاک حضور یک فرد در یک نشست خبری یا برنامه مهم باشد. بلکه سابقه کار خبری، نحوه تنظیم یک پاراگراف خبری، ارجاع به پیشینه خبری، اضافه کردن جزئیات و توضیحات لازم به بخش بخش اخبار و … مهارت هایی هستند که فقط یک خبرنگار آن را داراست. لذا این خبرنگاران هستند که باید تلاش کنند و مهارت های خود را ارتقا ببخشند، اگر نه دیگر نمی توان آنها را در برنامه های خبری دید و به صورت خودکار از گردونه کار خبر آنلاین خارج می شوند.

 

هنوز هم لایو بلاگنیگ به صورت حرفه ای در خبرگزاری ها دیده نمی شود و نمونه فعلی این سبک اطلاع رسانی در خبرگزاری های ایسنا، فارس و مهر با عبارت درج این خبر در حال تکمیل و به روز رسانی است … صورت می گیرد که در آن یک صفحه مهم سایت خود را به مطالبی اختصاص می دهند که خبرنگاران لحظه به لحظه، محتوای آن را تلفنی یا شخصا تهیه می نمایند.

 

با تشکر از وحید ابوالحسنی عزیز بابت راهنمایی فنی بخش هایی از این پست

Live blogging in Wikipedia

نویسنده:

تاریخ:

نوشتهٔ بعدی
تنها فرصت تلاش و برنامه ریزی آینده است
نوشتهٔ پیشین
چند نکته در مورد نشست های خبری

نوشته‌های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید


1 × = سه

فهرست