تجربه هایمان را مرور کنیم

روز گذشته برنامه ی افتتاحیه ای داشتیم که در آن وزیر و مسئولان چند سازمان حضور داشتند. مراسم در محیط خارجی برگزار می شد، یک سن با امکانات لازم (تریبون، صدا، سایه بان و اسپیس و بنر پشت سن و …) هم برای برنامه فراهم شده بود. قسمت پایانی برنامه در قسمتی دورتر از سن، (حدود ۳۰۰ متر) انجام می گرفت. بعد از انجام مراسمات معمول قرائت قرآن و سرود و سخنرانی ها، مجری از شرکت کنندگان خواست که برای اجرای برنامه افتتاح و بریدن روبان به محل در نظر گرفته شده بروند. با اعلام مجری، شرکت کنندگان به سمت محل افتتاح حرکت کردند و دوربین بخش های خبری و عکاسان خبرگزاری ها و روزنامه ها هم به همچنین! با پاره شدن روبان و ختم صلوات، مسئولان و در واقع همه برنامه، حدود یک ساعت در اختیار دوربین های سیما و خبرنگاران قرار گرفت و روند پیش بینی شده برنامه متوقف شد. متاسفانه این مصاحبه ها در محیط خارجی و زیر نور آفتاب در حال برگزاری بود، موجب کلافگی همه شد. در جای جای محل به دلیل وسعت، خبرنگاری از سیما، خبرگزاری یا یک روزنامه مشغول تهیه خبر و مصاحبه با یک رئیس یا مدیر بود.

نتیجه:

در صورتی که برای پایان برنامه محل مستقل و سرپوشیده ای را در نظر گرفته بودیم، شرکت کنندگان، خبرنگاران و مسئولان زیر آفتاب خردادماه گرمازده نمی شدند! این هم تجربه ای دیگر برای برنامه هایی که در محیط خارجی برگزار می شوند.

نویسنده:

تاریخ:

دسته بندی:

تجربه های کوچک
نوشتهٔ بعدی
پوستر نمایشگاه کتاب مادرید/ ۲۰۰۸
نوشتهٔ پیشین
ایده های تبلیغاتی ۱؛ تبلیغ برای PSP

نوشته‌های مرتبط

۱ دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید

  • نتیجه ای که گرفتی یک predis..داره
    که یک کم سیایسه.اونم اینکه اگر روسا کمی فقط کمی تحمل داشتن و به یک خبرنگار میگفتن که حالا وقت مصاحبه نیست هم خودشون گرمشون نمیشد هم مراسم به خوبی تمام میشد هم میفهمیدیم که نسل رییس و مدیر وقت شناس هنوز با تحمل هستن!اما افسوس….

    پاسخ: بعد از افتتاح و هجوم خبرنگارا به هیچ وجه کاری نمی شه کرد. مسئولین هم مایل هستن در حین اجرای برنامه مصاحبه بدن

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید


دو + = 8

فهرست