طیفی از مخاطبین همه نمایشگاه هایی که در تهران (شهرستان ها را نمی دانم) برگزار می شود، افرادی هستند که پای ثابت هر نوع نمایشگاهی هستند و موضوع و زمان نمایشگاه هم فرقی در حضورشان ندارد.
افرادی که به دنبال گرفتن هدیه های تبلیغاتی غرفه ها هستند و بدون تعارف خواسته ی خود را به غرفه داران اعلام می کنند! متأسفانه این افراد که بخش قابل توجهی از بازدیدکنندگان نمایشگاه ها را به خود اختصاص می دهند، در طول تمامی روزهای برگزاری نمایشگاه حضور دارند و بعضی اوقات به علت حافظه ضعیف (یا شاید برای تکرار شانس موفقیت) دو سه نوبت به غرفه ها سرکشی می کنند تا به نیت خود برسند.
بروشور و برگه های اطلاع رسانی به کار آنها نمی آید و هدف گذاری آنها فقط هدیه های تبلیغاتی است، اگر نشد حتی یک خودکار ساده یا یک شکلات! مراجعات این قبیل افراد به غرفه ها، غرفه داران را هم حرفه ای کرده و بعضی با احترام و بعضی هم غیرمحترمانه آنها را از جلوی غرفه خود “رد” می کنند!! بدون شک غرفه داران این شکل برخورد را ملاک عمده ارتباط خود با مراجعین قرار می دهند و همه را به چشم افرادی که دنبال هدیه تبلیغاتی هستند نگاه می کنند.
خیلی اوقات به دلیل پافشاری بیش از حد این نمایشگاه گردان حرفه ای برای گرفتن هدیه یا ورود به بخش های خصوصی غرفه داران، مثل V.I.P و سرکشی های کنجکاوانه به قسمت های مختلف، غرفه داران عصبی می شوند و متأسفانه برخوردهای نامناسبی شکل می گیرد که مشاهده آن هر بازدیدکننده ای را آزار می دهد.
در کنار همین موضوع، سرقت وسایل غرفه داران در نمایشگاه ها، امری پیش پا افتاده است و پیگیری و شکایت هم به جایی نمی رسد، چرا که وقتی وضعیت باقی غرفه داران و اموال سرفت رفته را می بینید، دیگر از پیگیری گم شدن لپ تاپ، گوشی، کیبورد و موس و … خودتان صرفنظر می کنید. البته، غرفه داران حرفه ای، تمام تدابیر حفاظت از وسایل خود را به کار می گیرند و تلاش می کنند از قرار دادن وسایل قابل حمل در محل تردد بازدیدکنندگان خودداری کنند علیرغم این، اما “سرقت” وسایل تجربه ای است که کمتر غرفه داری آن را تجربه نکرده باشد.
جمع بندی اینکه همه چیز ما به همه چیز ما می آید! حتی نمایشگاه برگزار کردنمان.
۲ دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
خیلی جالب بود
مرسی
خب من هم به خاطر شغلم با این آدما برخورد داشته ام
نویسنده محترم حرف حق زده… یعنی بعضی هاشون چنان با اعصاب آدم بازی می کنند که اندازه نداره…
من خودم به شخصه اگه کسی برای بار دوم مراجعه کنه، بهش هدیه می دم (برای بار دوم) به همراه یه تذکر کوجولو که متوجه باشه منم شناختماش…
خیلی ها دیگه مراجعه نمی کنند…. ضمنا اگه چیزی تو بساط نداریم هم رک و صریح بهشون می گم که چیزی موجود نیست
به غرفه دارها هم توصیه می کنم برای از سر باز کردن اینجور مشتری ها (ی دائمی) وعده سرخرمن بهشون ندید چون مدام بر می گردن به امید اینکه هدیه رسیده باشه!!
من مطلقا به خاطر این چیزا جر و بحث و دعوا مرافه نمی کنم… کار درستی نیست.. هدیه نمایشگاهی مگه چقدر ارزش داره که بخوای واسش جر و بحث هم بکنی آخه؟؟
:))